Katarzyna Sforza (wł. Caterina Sforza; ur. 1463, zm. 28 maja 1509) – włoska arystokratka, księżna Forlì, nieślubna córka Galeazza Marii Sforzy, księcia Mediolanu i najprawdopodobniej Lukrecji Landriani. W bardzo młodym wieku poślubiła siostrzeńca papieża Sykstusa IV, Girolama Riario. Była silną kobietą, znała się na polityce i dyplomacji oraz była lepiej wykształcona od swojego męża. We Włoszech zwano ją na różne sposoby: dla ludu była najmężniejszą z kobiet Włoch, wenecki poeta ochrzcił ją tygrysicą z Forlì, virago („kobieta-mężczyzna”), pewien wenecjanin nazwał ją semenza de la serpe indiavolata („nasienie diabelskiego węża”), pewien dokument miasta Imoli mówi o niej femina sangurinaria et tyranissa („kobieta krwiożercza i tyrańska”), a kardynałowie z papieżem Aleksandrem VI na czele określili ją jako iniqutatis filia („córa nieprawości”).
Uległy piesek
