Sytuacje, w których wygrała ironia (21 zdjęć)

Po przeczytaniu 10 przypomniała mi się historia sprzed roku. Dojechałam na dworzec kolejowy, z którego mieli mnie odebrać znajomi. Niestety poinformowali mnie, że się spóźnią, więc żeby mieć co robić z czasem poszłam zapalić niedaleko dworca. Były tam garaże, spory chodnik, trochę lasku, przejście podziemne itp. Po chwili zobaczyłam chłopca, nie więcej jak dziesięć lat, sam, żadnego opiekuna w pobliżu, ale przede wszystkim specyficzne oczy, okrągła twarz, w trakcie zabawy krzyczał coś niewyraźnie. Poskładałam wszystko- chłopiec z zespołem Downa zgubił się albo uciekł rodzicom. Uciekał, gdy chciałam do niego podejść i zapytać o to gdzie jego mama albo czy mieszka niedaleko. Po czasie zaczął traktować to jak zabawę- on ucieka i próbuje się schować, ja idę za nim żeby mieć go na oku, ale jak znikałam mu na dłużej, to podbiegał ze śmiechem, żeby mieć pewność, że go widzę :D Po 20 minutach, dziesiątkach wiadomości ze znajomymi i mamą co robić, dodaniu się do lokalnych grup i szukaniu informacji czy nie ma jakiejś akcji poszukiwawczej zadzwoniłam na 112. Podałam wszystkie szczegóły, zostałam poinformowana, że jednostka policji przyjedzie i będą się ze mną kontaktować telefonicznie. Przez kolejne 40 minut czekałam i chodziłam za chłopcem, żeby cały czas mieć go na oku, w linii prostej przemieszczaliśmy się nawet ok. 1 km od dworca. Znajomi mieli za niedługo być, policja się nie odzywa, chłopcem w tym czasie nikt się nie zainteresował, ani śladu rodziców. W pewnym momencie chłopiec zniknął mi na dłuższy moment za garażami. Stwierdziłam, że pójdę zobaczyć czy coś się nie stało. Obeszłam garaże dookoła i zobaczyłam chłopca. Z całą rodzinką. Pijącego sok. Na tyłach budki z chińskim żarciem. Do teraz mi głupio jak o tym pomyślę, znajomi żartują ze mnie, że mam dzwonić na policję jak tylko na ulicy widzimy obcokrajowca, ale mimo wszystko wiem, że zrobiłam dobrze. Najbardziej w całej tej sytuacji irytuje mnie zachowanie policji- może już mieli takie zgłoszenia i wiedzieli, że nie ma po co jechać, bo nic się nie dzieje, ale sam telefon żeby potwierdzić czy to na pewno to dziecko dużo by dał. Gdybym nie zobaczyła go na tyłach restauracji, a musiała już jechać, to chyba przez kolejne pół roku zamartwiałabym się czy na pewno jest bezpieczny

Taka przyjemna galeria, że dorzucę moją świeżą historię. Wczoraj jechałem do ziomków SKMką, ale w inną stronę niż do pracy, więc musiałem kupić jednorazowy bilet. Na siedzeniu po drugiej stronie, zaraz obok mnie młody chłopak dostał mandat, a pamiętam moje mandaty nie zawsze sprawiedliwe, więc wysiadając pytam go - dostałeś mandat? On ze spuszczoną głową, że tak, na co ja dałem mu mój bilet i powiedziałem, żeby się odwołał. Nie wiem czy powiedział dziękuję, ani co wydarzyło się dalej, nie wiem nawet jakim był człowiekiem, ale wydaje mi się że tym gestem uratowałem mu dzień :)

Najlepsza galeria od dawna :)

Dzisiaj był set mądrych i fajnych historyjek

@arotka, co u Ciebie? Jak sprawa z remontem?

#10 to pewnie przeklejka, ale w Polsce też są tacy ludzie. Dawno temu, w zimę, pojechałam z córką do dentysty. Maluch (5-6 lat) musiał mieć rozwiercony i zatruty ząb. Dostał leki przeciwbólowe, ale słabo działały. Zeszłyśmy na dół, do samochodu, i uświadomiłam sobie, że zatrzasnęłam kluczyki w samochodzie. Na szczęście mąż przewidział takie sytuacje i dorobił kluczyk, który był w tylnym reflektorze, do którego można było się dostać, odkręcając osłonę. Zostawiłam córkę na chodniku, już płaczącą i klęczałam z tyłu samochodu, walcząc pilniczkiem ze śrubką. Szło opornie, bo kto przechodził, to pytał, co się stało i gdzie są rodzice, a ja musiałam się wychylać i odkrzykiwać, że wszystko OK. W tamtym momencie to było irytujące, ale w kontekście bezpieczeństwa dzieci to była postawa godna pochwały

Oto galeria, która naprawdę zrobiła mi dzień. ｡◕‿◕｡ Dziękuję i życzę wszystkim udanego tygodnia. Miejcie się, proszę, najlepiej na świecie! ◉‿◉

Na wycieczce szkolnej z portfelika skradziono mi 100 złotych (30 lat temu miało ono sporo większą wartość). Co gorsza widziałem kto to zrobił ale udałem głupiego bo był to mój kolega z... ławki. Smaczku dodawał fakt, że to on "pomagał" mi znaleźć sprawcę, obciążając przy tym wszystkich dookoła. Do końca podstawówki wiedziałem że Krzysiowi wierzyć nie można - przemilczałem sprawę. Nawet wtedy kiedy płaciłem za paliwo na stacji a on był kasjerem starałem się być "obojętny". Nie był zbyt szczęśliwy z tego spotkania, ani tym bardziej ja. Po czczej wymianie zdań, zapytał "czy coś jeszcze?" A ja odparłem "masz stówę...?" ...." rozmienić?". Grymas jego twarzy przybrał takie kształty, że to było świetnie ulokowane 100 złotych. p.s. Od tego czasu nie widziałem jego w moim życiu, choć mam dziwne przeczucie, że on ciągle mnie obserwuje...

#21 o tak, i to wszystko w Sosnowcu :)

Yup, historia o czyimś zmarłym bracie zrobiła mi dzień xd

tak właściwie dokładnie tak mają dziłać nasiona, najczęściej nietrawione mają trafić do ziemi w ciepłym nawozie dzięki czemu super urosną. jak przeanalizować to że jedną z metod rozrodu roślin jest to że masz zeżreć ich zarodek i potem go wysrać bo dzięki temu bedą sie pięknie rozwijać to brzmi jeszcze dziwniej^^

Ostatnie to sama prawda. To przykre jak mało ludzi zdaje się o tym pamiętać. Duma to jedna z najgorszych cech w związku. Dobrze mieć to zdanie w głowie przy każdej kłótni i powiedzieć to na głos drugiej stronie.

Najlepiej